Jak podlewać metodą kropelkową?

Nawadnianie kroplowe to najefektywniejszy pod względem zużycia wody sposób na podlewanie wszelkiego typu upraw. Metodę tę chętnie wykorzystuje się w nowoczesnych sadach i jagodnikach, w różnych uprawach pod osłonami, a w ostatnich latach także w polowych uprawach warzyw. Osobnym rozdziałem jest wykorzystanie emiterów kroplujących we wszelkiego rodzaju ogrodach oraz obiektach parkowych.

Dlaczego warto stosować nawadnianie kropelkowe?

Jedną z największych zalet nawadniania kroplowego jest oszczędność wody używanej do podlewania. Wynosi ona nawet 40% w porównaniu z innymi systemami podlewania. Wynika to z faktu, że jednorazowo dozowane są relatywnie niewielkie dawki wody, które pozostają w zasięgu systemu korzeniowego. Dzięki temu woda nie spływa w głąb profilu glebowego, a tym samym nie dochodzi do jej strat. W przypadku fertygacji zaś straty nawozów czy zanieczyszczenia wód gruntowych ich nadmiarem nie mają miejsca. Ponadto, dzięki temu, że nawozy podaje się w roztworze, są one łatwo pobierane przez rośliny. Zalet tych nie posiadają tradycyjne nawozy granulowane, które w okresach suszy często pozostają nierozpuszczone przez wiele tygodni.

Jak zacząć tworzenie instalacji nawadniania kropelkowego?

Po pierwsze, trzeba dokładnie określić, co będzie podlewane i na jakim areale. Przed rozpoczęciem prac montażowych należy wykonać dokładny pomiar tych części działki, które planuje się podlewać. Warto też sprawdzić rzeźbę terenu, choć ta opcja dotyczy głównie osób mających działki zlokalizowane na zboczach lub duże ogrody z ozdobnymi wzgórkami o prostych albo tarasowych stokach. Istotne są również gatunki roślin, które będą podlewane. Dodatkową kwestią jest poznanie wydajności źródła wody używanej do nawadniania. Dopiero mając tę wiedzę, można przystąpić do wyliczenia parametrów systemu nawadniającego. Tu trzeba skupić się na wyborze systemu nawadniającego, jego mocy, długości elementów doprowadzających wodę itp.

W wielu przypadkach pomocne mogą się okazać dedykowane ku temu programy lub strony producentów sprzętu, służące do prostego projektowania nawodnień. Jednak w przypadku większych inwestycji lub chęci zastosowania bardziej skomplikowanych systemów, zwłaszcza tych w pełni automatycznych, warto skonsultować się w sprawie projektu i montażu z osobami, które profesjonalnie zajmują się  zakładaniem systemów w ogrodach. Kompleksowo wykonana usługa zazwyczaj okazuje się lepiej dopasowana i spełniająca potrzeby klienta niż ta samodzielnie przez niego wykonana.

Wykonanie instalacji nawadniającej opartej na liniach lub taśmach kroplujących

Najprostsze do samodzielnego wykonania nawadnianie kropelkowe można uzyskać w przypadku nawadniania roślin uprawianych w prostych lub łagodnie wykrzywionych rzędach. Mogą to być drzewa oraz krzewy w przydomowym sadzie, uprawiane w rzędach warzywa, ale przede wszystkim popularne żywopłoty i inne ozdobne uprawy szpalerowe. Stworzenie systemu nawadniania kropelkowego do tych upraw jest relatywnie proste, ponieważ do tego celu można wykorzystać linie kroplujące. W najprostszej wersji linię (wąż) kroplującą układa się na powierzchni gleby albo zakopuje pod jej powierzchnią. W przypadku, kiedy zwalczanie chwastów pod drzewkami lub krzewami następuje w zgodzie z ekologią: wykaszarką czy kosiarką, można taką linię podwiesić kilkadziesiąt centymetrów nad glebą – na pniach drzew, gałęziach krzewów lub na wkopanych w ziemię słupkach. Tam, gdzie długość rzędu do nawadniania będzie krótka, wystarczy linia kroplująca bez kompensacji.

W miejscach, w których nawodnić trzeba długie rzędy roślin, lepszym rozwiązaniem okazuje się linia z kompensacją ciśnienia. Taka linia pozwoli na utrzymanie odpowiedniego ciśnienia wypływającej wody na całej swojej długości. Można ją zasilać na kilka sposobów. Najprostszy z nich to podłączenie linii do kranu z wodą lub do prostej pompy ogrodowej za pośrednictwem elastycznego węża ogrodowego. Jest to doskonała opcja na początek oraz wszędzie tam, gdzie wystarczy pojedyncza linia nawadniająca. Tego typu nawadnianiem można sterować za pomocą sterownika mechanicznego lub prostego sterownika elektrycznego zasilanego z baterii.

W przypadku konieczności nawadniania większej ilości miejsc warto sięgnąć po automatykę, która będzie sterowała pracą poszczególnych sekcji. W takim przypadku wodę doprowadza się zazwyczaj solidnym wężem lub sztywną, zakopaną w ziemi rurą do miejsca, w którym następuje rozgałęzienie na poszczególne sekcje nawadniające. W tym miejscu – zazwyczaj w specjalnych studzienkach – instaluje się elektrozawory, których pracą kieruje elektroniczny sterownik. Ten może być programowany też czasowo lub zbierać informacje ze stacji pogodowych i czujników wilgotności, a następnie, na podstawie odczytów, otwierać albo zamykać poszczególne elektrozawory. Jeśli taki system zasilany jest za pomocą własnej pompy, warto wybrać sterownik, który może dodatkowo kierować jej pracą. Alternatywą jest wybranie pompy działającej w trybie hydroforu bezzbiornikowego, która będzie reagowała na spadek ciśnienia w instalacji po otworzeniu elektrozaworów. Inną opcją jest wybranie dużego zbiornika hydroforowego, zasilanego niezależną pompą głębinową lub ssącą.

Sprawdź również:

JAK ZAPROJEKTOWAĆ SYSTEM NAWADNIANIA KROPLOWEGO?
PODLEWANIE KROPELKOWE GRAWITACYJNE – NAWADNIANIE SZKLARNI